The world changes everyday. Be part of this change
Blijf op de hoogte en volg Sanne
29 Mei 2016 | Zuid-Afrika, Illovo
Elke dag vinden er kleine, vaak niet zichtbare veranderingen plaats. Deze kleine veranderingen toveren zich na een tijdje om in zichtbare ontwikkelingen. Terugblikkend op de afgelopen 3 maanden heb ik een aantal mooie ontwikkelingen gezien.
Maandagochtend een muts geknutseld met P. (jongen, 5j). Ondertussen hoorden we dat een van de Grade R kinderen zoek was. Ik dacht die jongen is zich vast aan het verstoppen en komt zo weer tevoorschijn. Toen ik met P. naar zijn klas liep om de muts aan zijn juf te laten zien, was die jongen nog steeds zoek. Ik merkte aan P. dat hij een beetje onrustig was, dus ik stelde voor om samen met P. die jongen te gaan zoeken op het woongedeelte. Het hele terrein is afgesloten, dus ver kon hij niet zijn. Na 2 rondjes hadden we hem nog niet gezien. Terug bij de school bleek hij terug gekomen te zijn. Hij wilde niet vertellen waar hij al die tijd was geweest (ook als ik dit typ, heb ik nog steeds geen idee).
Toen ik op de playground van de school aankwam na de pauze, kwam de Day Care juf die ik altijd help, me enthousiast knuffelen. Ze vertelde me dat ze al 2 weken lang haar opdrachten terug kreeg zonder dat ze iets moest overdoen. Toen ik begon met haar helpen, was dit wel anders, een super mooie ontwikkeling dus.
Aan het eind van de middag kwam ik binnen bij Sacred Heart en ze zeiden meteen dat ik mee zou eten en lieten me mijn bordje zien. Dat geeft echt het gevoel dat je welkom bent. A. (jongen, 9j) zei tijdens het eten: morgen hoeven we geen school- (ik verstond sport, maar school is logischer) uniform aan, want het is morgen kerst. Hij zei dit vol overtuiging, waardoor iedereen heel hard moest lachen.
Dinsdagochtend deed P. het eerste uur heel goed zijn best en leek ook plezier te hebben in zijn werkje. Helaas sloeg zijn bui daarna om en ging alles moeizaam. Na de pauze heb ik hem meegenomen naar zijn eigen klas en daar deed hij weer goed zijn best.
In de middag eerst wat kinderen geholpen in de huiswerkklas. Daarna zocht ik een van de baby's op. Zodra ik eraan kwam, liet een van de oudere meiden me zien dat de baby nu zelf kon staan en zelfs 3 stapjes kon zetten!! Ik was helemaal gelukkig. Al weken lang zei ik dat ik hoopte dat een van de baby's zelf kon staan voordat ik weg zou gaan en nu kan ze zelfs een paar stapjes zetten. Haar zusje kan nu ook m.b.v. de muur lopen. Toen ik bij MoP aankwam, konden ze net zelf zitten. Heel tof dat ik deze mooie ontwikkeling heb mogen zien.
Bij Sacred Heart mocht ik weer mee eten. Tijdens het eten las N. (meisje, 11j) haar zelfgeschreven verhalen en poëzie aan me voor van het vak Engels en liet me wat opdrachten zien. Toen iedereen klaar was met eten, hebben we de verjaardag van A. (jongen, nu 13j) gevierd. Er kwam een cake te voorschijn met een kaarsje. Na het zingen, mocht hij de kaars uitblazen. Dit bleek een fopkaars te zijn, wat zorgde voor veel gelach. Iedereen kreeg een stuk cake, een stukje chocola en een beker sap. Het was net een kinderfeestje, super leuk. Ik ben nu bij 2 verjaardagen geweest, allebei totaal anders, maar allebei erg leuk. Tijdens het eten van de cake hadden we het over hoe oud iedereen zou worden volgend jaar. Ik zei dat ik dan 24 zou worden, waarop ze in koor zeiden: "Wow you're old". A. (jongen, 9j) voegde er verbaasd aan toe: "but you're not grey".
Woensdag deed P. het weer goed. Doordat het zo goed ging de eerste paar dagen, waren mijn verwachtingen veel te hoog geworden. Die heb ik dus weer bijgesteld. Hij heeft toch het een en ander geleerd sinds ik hem help. Ook vertelde de manager dat hij de afgelopen 2 weken minder stout lijkt te zijn. Een mooie ontwikkeling.
's Middags ging ik kijken bij het rennen. Een van de jongens wilde maar niet beginnen, dus ik ben een rondje meegerend. Ik was namelijk wel benieuwd hoe ver het nou eigenlijk was. Ik was helemaal uitgeput na 1 rondje en die kinderen rennen er soms wel 10. Ik heb duidelijk geen conditie meer.
Bij Sacred Heart had A. (jongen, 13j) een gek dansje gezien op de tv en deed het voor. Ik begon hem na te doen, terwijl ik naast de douche stond om in de gaten te houden dat K. (jongen, 9j) niet te veel water zou gebruiken. Hij zag mij dat gekke dansje doen en op zijn beurt deed hij mij na, terwijl hij onder de douche stond. Wat hebben we gelachen.
Donderdagmiddag kwam Wilma, mijn regiocoördinator, met haar familie kijken op MoP. Wilma heeft hier ook een aantal jaar gewerkt op MoP. Ze had een djembé workshop geregeld voor haar familie en de kinderen van MoP. De vrouw die de workshop gaf, deed het erg leuk. Heerlijk om de kinderen zo bezig te zien. Die djembes zorgen altijd voor zo'n leuke sfeer. Na de workshop nam ik afscheid van Wilma. Na onze knuffel kwam S. (jongen, 7j) op me afgestormd om me ook te knuffelen, gevolgd door nog 2 jongens en ze waren alle 3 blij dat ik nu nog niet weg zou gaan.
Vrijdag was het duidelijk bijna weekend. P. liet al gauw merken dat het vandaag niet zou gaan werken. Ik besloot te gaan kijken wat zijn klas aan het doen was. Daar waren ze allemaal aan het puzzelen, dus deden we ook mee. Tijdens het buitenspelen kwamen 2 meisjes van de Day Care op mijn schoot zitten en legden mijn haar steeds op hun eigen hoofdjes, zodat ze ook lang haar hadden.
Toen ik 's middags op weg was naar een van de Day Care bleek er veel onduidelijkheid te zijn over het circusuitje van Grade 1 t/m 3. Toen ik langs het kantoor van een van de social workers liep, vroeg ze me of ik alsjeblieft mee kon gaan met de kinderen, want er was niet genoeg begeleiding (op dat moment stapten er al kinderen in de bus). Ik rende snel naar mijn huisje om mijn spullen te pakken en maakte ondertussen een tussenstop bij de Day Care om te laten weten dat ik een andere keer kwam helpen. Met 14 kinderen (7 t/m 9j) gingen we naar het circus. De kinderen vonden het prachtig. Ik vond vooral de acrobatiek indrukwekkend. Naast me zat N. (meisje, 9j). Tijdens de show kreeg ik knuffels van haar en kwam ze soms tegen me aan zitten en trok mijn armen om haar heen. Bijna aan het einde van de show schoot ze plots overeind en vroeg of ik vandaag weg zou gaan. Ik zei dat ik pas volgende week vrijdag zou gaan. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht en ze begon me stevig te knuffelen. Ze keek weer op en zei: "I love you", waarop ik zei: "I love you too". Een heel lief moment waarbij ik bijna een traantje moest wegpinken.
Zaterdagochtend ging ik eerst mee met de kinderen naar de tennisbaan. Ik vroeg aan 2 jongens waarom ze eigenlijk op hun blote voeten tennisten. De ene zei dat de schoenen "sticky" waren en de ander dat hij sneller kon rennen op blote voeten en hij wilde sneller zijn dan de rest. Na de tennisbaan ging ik naar Galleria, een winkelcentrum in de buurt, om wat warmere kleding te kopen voor op reis. Heerlijk even een middagje voor mezelf. Tijdens mijn lunch kon ik op mijn gemak een boek lezen en mensen kijken, heerlijk.
Terug bij MoP kwamen er 2 jongens meteen naar me toe en wilden graag mijn tassen dragen. Mijn nieuwe gympen vonden ze al interessant, maar mijn steunzooltjes waren pas echt interessant.
's Avonds ben ik een film gaan kijken bij St. Gerard. Weer gezellig onder dekentjes. Na afloop van de film wilde T. graag dat ik hem in bed stopte en gaf me een kusje voor het slapen gaan, dus die kreeg hij ook van mij.
Zijn voet is nu uit het verband en hij liet me de wond ook zien. Voor wat er is gebeurd, vind ik het er nog verrassend goed uitzien. Het ongeluk is nu 7,5 week geleden. Ook tijdens deze periode zag ik een hele ontwikkeling: een rolstoel/gedragen worden, krukken, rennen met krukken, geen krukken, geen verband. Dit alles altijd met een grote glimlach.
Zondag was een rustig dagje. Ik heb veel in de zon gelezen en dit blog geschreven. Tussendoor wat kaartspelletjes gedaan met wat kinderen. De tweeling A. en L. (jongens, 6j) hadden allebei een tekening voor mij gemaakt, omdat ik vrijdag weg zou gaan. Super lief. De tweeling tekent heel vaak superhelden, dus dat hadden ze nu voor mij ook gemaakt. Voor 6jarigen kunnen ze heel goed tekenen. In de tijd dat ik hier ben geweest, werd het ook steeds beter (weer een mooie ontwikkeling).
Nog 4 volle dagen bij MoP en dan begint er een nieuw avontuur. Veel liefs vanuit Mother of Peace-Illovo
Maandagochtend een muts geknutseld met P. (jongen, 5j). Ondertussen hoorden we dat een van de Grade R kinderen zoek was. Ik dacht die jongen is zich vast aan het verstoppen en komt zo weer tevoorschijn. Toen ik met P. naar zijn klas liep om de muts aan zijn juf te laten zien, was die jongen nog steeds zoek. Ik merkte aan P. dat hij een beetje onrustig was, dus ik stelde voor om samen met P. die jongen te gaan zoeken op het woongedeelte. Het hele terrein is afgesloten, dus ver kon hij niet zijn. Na 2 rondjes hadden we hem nog niet gezien. Terug bij de school bleek hij terug gekomen te zijn. Hij wilde niet vertellen waar hij al die tijd was geweest (ook als ik dit typ, heb ik nog steeds geen idee).
Toen ik op de playground van de school aankwam na de pauze, kwam de Day Care juf die ik altijd help, me enthousiast knuffelen. Ze vertelde me dat ze al 2 weken lang haar opdrachten terug kreeg zonder dat ze iets moest overdoen. Toen ik begon met haar helpen, was dit wel anders, een super mooie ontwikkeling dus.
Aan het eind van de middag kwam ik binnen bij Sacred Heart en ze zeiden meteen dat ik mee zou eten en lieten me mijn bordje zien. Dat geeft echt het gevoel dat je welkom bent. A. (jongen, 9j) zei tijdens het eten: morgen hoeven we geen school- (ik verstond sport, maar school is logischer) uniform aan, want het is morgen kerst. Hij zei dit vol overtuiging, waardoor iedereen heel hard moest lachen.
Dinsdagochtend deed P. het eerste uur heel goed zijn best en leek ook plezier te hebben in zijn werkje. Helaas sloeg zijn bui daarna om en ging alles moeizaam. Na de pauze heb ik hem meegenomen naar zijn eigen klas en daar deed hij weer goed zijn best.
In de middag eerst wat kinderen geholpen in de huiswerkklas. Daarna zocht ik een van de baby's op. Zodra ik eraan kwam, liet een van de oudere meiden me zien dat de baby nu zelf kon staan en zelfs 3 stapjes kon zetten!! Ik was helemaal gelukkig. Al weken lang zei ik dat ik hoopte dat een van de baby's zelf kon staan voordat ik weg zou gaan en nu kan ze zelfs een paar stapjes zetten. Haar zusje kan nu ook m.b.v. de muur lopen. Toen ik bij MoP aankwam, konden ze net zelf zitten. Heel tof dat ik deze mooie ontwikkeling heb mogen zien.
Bij Sacred Heart mocht ik weer mee eten. Tijdens het eten las N. (meisje, 11j) haar zelfgeschreven verhalen en poëzie aan me voor van het vak Engels en liet me wat opdrachten zien. Toen iedereen klaar was met eten, hebben we de verjaardag van A. (jongen, nu 13j) gevierd. Er kwam een cake te voorschijn met een kaarsje. Na het zingen, mocht hij de kaars uitblazen. Dit bleek een fopkaars te zijn, wat zorgde voor veel gelach. Iedereen kreeg een stuk cake, een stukje chocola en een beker sap. Het was net een kinderfeestje, super leuk. Ik ben nu bij 2 verjaardagen geweest, allebei totaal anders, maar allebei erg leuk. Tijdens het eten van de cake hadden we het over hoe oud iedereen zou worden volgend jaar. Ik zei dat ik dan 24 zou worden, waarop ze in koor zeiden: "Wow you're old". A. (jongen, 9j) voegde er verbaasd aan toe: "but you're not grey".
Woensdag deed P. het weer goed. Doordat het zo goed ging de eerste paar dagen, waren mijn verwachtingen veel te hoog geworden. Die heb ik dus weer bijgesteld. Hij heeft toch het een en ander geleerd sinds ik hem help. Ook vertelde de manager dat hij de afgelopen 2 weken minder stout lijkt te zijn. Een mooie ontwikkeling.
's Middags ging ik kijken bij het rennen. Een van de jongens wilde maar niet beginnen, dus ik ben een rondje meegerend. Ik was namelijk wel benieuwd hoe ver het nou eigenlijk was. Ik was helemaal uitgeput na 1 rondje en die kinderen rennen er soms wel 10. Ik heb duidelijk geen conditie meer.
Bij Sacred Heart had A. (jongen, 13j) een gek dansje gezien op de tv en deed het voor. Ik begon hem na te doen, terwijl ik naast de douche stond om in de gaten te houden dat K. (jongen, 9j) niet te veel water zou gebruiken. Hij zag mij dat gekke dansje doen en op zijn beurt deed hij mij na, terwijl hij onder de douche stond. Wat hebben we gelachen.
Donderdagmiddag kwam Wilma, mijn regiocoördinator, met haar familie kijken op MoP. Wilma heeft hier ook een aantal jaar gewerkt op MoP. Ze had een djembé workshop geregeld voor haar familie en de kinderen van MoP. De vrouw die de workshop gaf, deed het erg leuk. Heerlijk om de kinderen zo bezig te zien. Die djembes zorgen altijd voor zo'n leuke sfeer. Na de workshop nam ik afscheid van Wilma. Na onze knuffel kwam S. (jongen, 7j) op me afgestormd om me ook te knuffelen, gevolgd door nog 2 jongens en ze waren alle 3 blij dat ik nu nog niet weg zou gaan.
Vrijdag was het duidelijk bijna weekend. P. liet al gauw merken dat het vandaag niet zou gaan werken. Ik besloot te gaan kijken wat zijn klas aan het doen was. Daar waren ze allemaal aan het puzzelen, dus deden we ook mee. Tijdens het buitenspelen kwamen 2 meisjes van de Day Care op mijn schoot zitten en legden mijn haar steeds op hun eigen hoofdjes, zodat ze ook lang haar hadden.
Toen ik 's middags op weg was naar een van de Day Care bleek er veel onduidelijkheid te zijn over het circusuitje van Grade 1 t/m 3. Toen ik langs het kantoor van een van de social workers liep, vroeg ze me of ik alsjeblieft mee kon gaan met de kinderen, want er was niet genoeg begeleiding (op dat moment stapten er al kinderen in de bus). Ik rende snel naar mijn huisje om mijn spullen te pakken en maakte ondertussen een tussenstop bij de Day Care om te laten weten dat ik een andere keer kwam helpen. Met 14 kinderen (7 t/m 9j) gingen we naar het circus. De kinderen vonden het prachtig. Ik vond vooral de acrobatiek indrukwekkend. Naast me zat N. (meisje, 9j). Tijdens de show kreeg ik knuffels van haar en kwam ze soms tegen me aan zitten en trok mijn armen om haar heen. Bijna aan het einde van de show schoot ze plots overeind en vroeg of ik vandaag weg zou gaan. Ik zei dat ik pas volgende week vrijdag zou gaan. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht en ze begon me stevig te knuffelen. Ze keek weer op en zei: "I love you", waarop ik zei: "I love you too". Een heel lief moment waarbij ik bijna een traantje moest wegpinken.
Zaterdagochtend ging ik eerst mee met de kinderen naar de tennisbaan. Ik vroeg aan 2 jongens waarom ze eigenlijk op hun blote voeten tennisten. De ene zei dat de schoenen "sticky" waren en de ander dat hij sneller kon rennen op blote voeten en hij wilde sneller zijn dan de rest. Na de tennisbaan ging ik naar Galleria, een winkelcentrum in de buurt, om wat warmere kleding te kopen voor op reis. Heerlijk even een middagje voor mezelf. Tijdens mijn lunch kon ik op mijn gemak een boek lezen en mensen kijken, heerlijk.
Terug bij MoP kwamen er 2 jongens meteen naar me toe en wilden graag mijn tassen dragen. Mijn nieuwe gympen vonden ze al interessant, maar mijn steunzooltjes waren pas echt interessant.
's Avonds ben ik een film gaan kijken bij St. Gerard. Weer gezellig onder dekentjes. Na afloop van de film wilde T. graag dat ik hem in bed stopte en gaf me een kusje voor het slapen gaan, dus die kreeg hij ook van mij.
Zijn voet is nu uit het verband en hij liet me de wond ook zien. Voor wat er is gebeurd, vind ik het er nog verrassend goed uitzien. Het ongeluk is nu 7,5 week geleden. Ook tijdens deze periode zag ik een hele ontwikkeling: een rolstoel/gedragen worden, krukken, rennen met krukken, geen krukken, geen verband. Dit alles altijd met een grote glimlach.
Zondag was een rustig dagje. Ik heb veel in de zon gelezen en dit blog geschreven. Tussendoor wat kaartspelletjes gedaan met wat kinderen. De tweeling A. en L. (jongens, 6j) hadden allebei een tekening voor mij gemaakt, omdat ik vrijdag weg zou gaan. Super lief. De tweeling tekent heel vaak superhelden, dus dat hadden ze nu voor mij ook gemaakt. Voor 6jarigen kunnen ze heel goed tekenen. In de tijd dat ik hier ben geweest, werd het ook steeds beter (weer een mooie ontwikkeling).
Nog 4 volle dagen bij MoP en dan begint er een nieuw avontuur. Veel liefs vanuit Mother of Peace-Illovo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
