Time to say goodbye and a new adventure

Een week vol laatste keren en een nieuw avontuur.

Maandagochtend weer een keer een hele ochtend in Grade R geweest. P. moet er ook aan wennen dat ik er straks niet meer ben en dat hij terug moet naar zijn eigen klas. Helaas had hij na het buitenspelen in veel schriften van de andere kinderen gekrast, niet zo leuk dus.

Na school nam een van de drivers ons voor het boodschappen doen eerst nog mee de bergen in, naar een uitzichtpunt op MoP tussen de rijstvelden, zodat ik nog wat mooie foto's kon maken. Terug bij MoP heb ik Jennifer, Day Care juf, geholpen met haar presentatie over beweging in het onderwijs.

Bij Sacred Heart had ik een gesprek met N. (meisje, 11j) over dat ik vrijdag weg zou gaan. Na 5 minuten drong het pas echt door en zei ze huh ga je DEZE vrijdag al? Dan lijken 13 weken echt veel te kort.

Dinsdagochtend voor de laatste keer naar de Special Skills klas geweest. Het was lekker rustig, want alleen A. (jongen, 9j) van Sacred Heart was er en later ook zijn broertje P. (jongen, 5j). De broertjes geholpen met hun opdrachten en met allebei wat geknutseld.

's Middags kwam T. (jongen, 8j) van grasmaaier ongeluk, op me afgestormd: "I love you so much". Zijn lach ga ik echt missen. Jennifer weer geholpen met het selecteren van informatie voor haar presentatie. Ze vroeg of ik het al had gehoord, haar lerares zou weggaan. Dus ik vroeg waarom, maar realiseerde me erna dat ze mij bedoelde.

Aan het eind van de middag stond ik op het punt om Sacred Heart binnen te lopen, toen S. (jongen, 9j) aan kwam lopen met een bloedende lip, want P. had hem met iets geslagen. Ik heb hem toen naar zijn huis gebracht. De kinderen gaan soms zo geweldadig met elkaar om.

Woensdag wilde ik P. voor de laatste keer meenemen, maar hij wilde graag naar de special skills klas. Dus ik besloot om naar de Day Care te gaan. Ik nam de jongens (10 tussen 2 en 4 jaar) mee naar het speellokaal. Er was sinds dinsdag een nieuw jongetje van 2. Hij was totaal niet verlegen, hij deed gewoon meteen mee met de grotere kinderen en hij was ook totaal niet bang voor mij. Na een tijdje wisselden ze en kwamen de 5 meiden naar mij toe. De jongens waren met 2x zoveel, maar maakten veel minder ruzie dan de meiden.

's Middags liep ik met T. naar de huiswerkklas. Twee andere jongetjes maakten grapjes over dat de grasmaaier om de hoek zou staan. T. Is grasmaaier sinds het ongeluk echt bang voor de grasmaaier, dus hij trok een angstig gezicht, greep mijn arm direct vast en ik voelde zijn hartje sneller kloppen. Ik ben toen echt even boos geworden op die andere 2 jongens en heb geprobeerd uit te leggen dat die grapjes echt niet grappig zijn.

Aan het eind van de middag ging ik naar Sacred Heart. Ik had pizza en cupcakes gekocht, want ik voelde me altijd welkom en mocht altijd mee eten. Dit was natuurlijk een feestje voor de kinderen.

Donderdagochtend met Grade R en de Day Care meegeweest naar het circus. De ochtend show was wat korter dan de middagshow van vorige week. Ze vonden het prachtig, alleen de kamelen en de man in een dinosaurus pak waren eng voor sommige kinderen, dus die begonnen te huilen.

Mijn laatste avond brak aan. Eerst was ik bij Sacred Heart om te helpen met douchen. Nadat de kinderen terugkwamen van kapel, ben ik naar St Michael geweest om daar te eten. Toen ik binnenkwam kwamen een aantal kinderen op me afgestormd om me te knuffelen. A. (meisje, 5j) had zoveel energie, ze bleef maar op en neer springen en doorpraten. De sfeer hier was ook zo fijn altijd. Ik ging na het eten weer terug naar Sacred Heart, want we zouden nog cake eten als afscheid. Ik had echter niet verwacht dat ze voor me zouden gaan optreden. Ze hebben allemaal voor me gezongen. Vooral toen de 3 oudste gingen zingen, moest ik bijna huilen. Wauw wat kunnen ze mooi zingen.

Vrijdag was de allerlaatste dag op MoP. Voornamelijk inpakken en afscheid nemen. Ik heb nog even wat tijd doorgebracht met de Day Care en Grade R tijdens het buitenspelen.

Aan het begin van de middag kwam een van de kinderen naar me toe om me te halen. De Day Care, Grade R en Special Skills klas hadden allemaal een verrassing voor me. Alle drie de klassen hebben voor me gezongen en kreeg in elke klas een zelfgemaakt cadeau, super leuk. In de Day Care hadden ze zelfs een spandoek gemaakt. Van mijn manager kreeg ik een hele lieve bedankbrief. Langzamerhand nam ik zo afscheid van iedereen. Na een laatste rondje over het terrein, was het dan echt tijd om te gaan. Samen met Mallory ben ik naar Galleria, het winkelcentrum, gegaan voor een afscheidsetentje. Het was heel fijn om nog even over de kinderen kunnen praten. Na het etentje werd ik naar mijn hostel gebracht en stond er een nieuw avontuur op me te wachten. Het was erg rustig in het hostel, dus ik had een dorm voor mezelf. Dat was wel even fijn :).

Zaterdagochtend stapte ik om 08:00 in de Bazbus richting mijn eerste bestemming, Coffee Bay, een klein plaatsje aan de Wildcoast. Er zat een meisje in de Bazbus die naar hetzelfde hostel ging als ik, gezellig! Aan het begin van de middag moest ik overstappen naar een shuttle naar mijn hostel op een benzinestation. We hadden even een pauze en zouden daarna doorgaan. Ik besloot naar de toilet te gaan en daar botste ik bijna tegen Gaby op. We staarden elkaar een beetje aan en realiseerden toen dat er gewoon een familielid voor onze neus stond, echt te toevallig.

Bij het hostel aangekomen, lieten ze ons het hostel en kregen we een welkomstdrankje. Samen met het meisje dat ik in de bus had ontmoet en nog een ander meisje deelde ik de dorm, dus we hadden veel ruimte. Aan de bar konden we gratis oesters proberen, dus we dachten waarom niet. De smaak was wel oke, maar de structuur vond ik maar niks. Elke avond kan je je inschrijven voor het avondeten, waardoor je ook heel veel mensen ontmoet. Tijdens het eten zat ik tegenover een jongen die er bekend uitzag. Uiteindelijk bleek dat hij ook uit Utrecht kwam en zelfs op dezelfde basisschool had ik werkt, weer zo toevallig.

Elke avond spelen ze killerpool, dat is een spel waarbij iedereen om de beurt 1 shot heeft. Als je mist, dan verlies je een leven. Na 2 keer missen lig je eruit. De winnaar mag gratis naar de dagtrip van de volgende dag. De rest van de avond afwisselend bij kampvuur en pooltafel rondgehangen. Ik heb daar een aantal leuke mensen ontmoet. Het was zo gezellig dat ik pas om 05:30 ging slapen.

Zondagochtend om half 10 opgestaan, omdat we de dagtrip wilden doen en die begon om 10:30. We waren met 3 meiden, 2 jongens en 2 medewerkers van het hostel. Het was een hike over smalle paadjes langs de kust, af en toe moesten we ook half klimmen of steile heuvels op. Een hele mooie omgeving. We zijn ook door grotten heen gelopen en samen met een van de meiden heb ik een cliff jump gedaan van 10 meter in de zee. Dat was heel gaaf. Ook zagen we daar een aantal dolfijnen.

Op zondagavond is het avondeten gratis, dus uiteraard aten we mee. Het was een traditioneel gerecht, potjie, een hele lekkere stoofpot. Wonderbaarlijk won ik kikkerpool, dat was me nooit gelukt zonder de jongen die voor mij aan de beurt, want hij zorgde elke keer voor een perfect shot voor mij. Toch waren we allemaal erg verbaasd. De rest van de avond weer rond het kampvuur gezeten, spelletjes pool gedaan, een poging gedaan tot het dansen van de wals en heel veel gelachen.

De tijd gaat zo snel. De laatste week bij MoP is alweer voorbij. Ik vond het vrijdagavond even heel moeilijk, maar de dagen erna waren zo leuk, dat ik geen tijd meer had om MoP te missen. Een goed begin van mijn Bazbus avontuur!

Heel veel liefs