Een nieuw huisje dat voelt als thuis
Blijf op de hoogte en volg Sanne
15 Mei 2016 | Zuid-Afrika, Illovo
Sinds deze week heb ik geen rooster meer. Mijn coördinator vond het niet meer nodig. Mijn rooster was altijd een beetje een richtlijn en ik kon er altijd dingen aan veranderen wanneer ik wilde. Aan het begin was het een fijne houvast, maar nu inderdaad overbodig.
Maandagmiddag kwam ik erachter dat sommige kinderen echt een totaal andere leeftijd hebben dan ik dacht. Een meisje bleek 12 jaar te zijn i.p.v. 9 jaar en een jongen 9 jaar i.p.v. 6 jaar.
Ik ben weer gewisseld van huisje met kinderen. Ik zit nu in het huis Sacred Heart. Hier wonen 7 kinderen. Er zijn 2 meiden, 11 en 18 jaar, en 5 jongens, 5, 9 (2 broertjes), 9, 11 (ook 2 broertjes) en 12 jaar. Ik vind dit een ontzettend leuk huis. Met alle kinderen heb ik een leuke klik. Met het meisje van 18 had ik niet zoveel, maar sinds ik in hun huis zit, kan ik erg leuk met haar praten. Ook zit mijn lievelingskindje in dit huis. Hij was ook erg blij, toen ik hem vertelde dat ik de laatste maand in zijn huis zou zitten. Met de huismoeder kan ik het ook goed vinden. Ik kan leuk met haar kletsen en ze laat me ook altijd van alles proeven.
Dinsdagochtend was ik bij de Day Care. Het thema van deze week was transport. Aan mij werd gevraagd of ik een weg kon tekenen met een aantal transportmiddelen. Ik vond een boekje met treinen en auto's, dus ik kon het mooi overtrekken, lekker makkelijk. In de Day Care is er een meisje (niet van MoP) dat me elke dag even komt knuffelen en wat kusjes komt geven.
Wat ik wel heel sneu vind om te zien bij de Day Care, is dat alle kinderen die niet van MoP zijn hele slechte tanden hebben. Vaak hele bruine plekken, gelukkig zijn het nog melktandjes.
Dinsdagmiddag weer van alles en nog wat gedaan. Geholpen met hw, gekke bekken getrokken, kinderen in de gaten gehouden terwijl ze bananen aan het verdelen waren, mijn haar laten doen. Om 17:00 ging ik weer naar Sacred Heart. De jongen van 11 was bezig met hw, dus ik kon hem mooi helpen. Hij wilde graag zijn rekenmachine gebruiken voor alles en zei erbij dat hij lui was. Helaas voor hem vond ik dat geen goed idee en moest hij het eerst zelf proberen zonder rekenmachine. Zijn broertje van 9 jaar (mijn lievelingskindje), zag dat we bezig waren met hw, dus hij wilde ook graag hulp met rekenen. Het jongetje van 5 wilde toen opeens hulp met een puzzel, dus uiteindelijk deed ik 3 dingen tegelijk.
Sinds woensdag heb ik een nieuwe uitdaging. Ik ben begonnen met het een op een begeleiden van een jongen van 5 jaar (voor het gemak noem ik hem P.) (woont in Sacred Heart) tijdens schooltijd in onze bibliotheek. In zijn eigen klas grade R verstoort hij altijd alles. Hij is toen een dag in de Special Skills klas geweest, maar daar werd die hele klas onrustig van. P. werd daarom de laatste paar weken steeds gedumpt bij de Day Care. Ik vond dat ontzettend sneu voor hem, want ik had het idee dat hij best wat wil leren, maar echt de extra aandacht mist. Ik heb toen met mijn manager gepraat (ze wist helemaal niet dat hij bij de Day Care gedumpt werd) en ze vond een op een begeleiding een goed plan. Hij deed erg zijn best.
In de middag kwam mijn regiocoördinator Wilma met 3 vrijwilligers langs bij MoP. Ik heb ze een rondleiding gegeven en daarna zijn we gezellig ergens gaan lunchen. Toen ik terugkwam bij MoP ben ik op bezoek gegaan bij de baby's (de dag dat ik weg ga, worden ze 1 jaar). Bij Sacred Heart heb ik vooral gezellig gekletst en gelachen met de 3 oudste kinderen. De jongste heb ik ook nog even onder de douche gestopt.
Donderdagochtend ging de een op een begeleiding weer goed. Tussen de oefeningen door lees ik P. ook wel eens voor als beloning. Ik had een soort stickersysteem (maar dan met tekeningetjes van zonnetjes) gemaakt. Met het idee als hij genoeg 'zonnetjes' verdiend (12), dan krijgt hij een kleine beloning. P. krijgt een sticker als hij zich goed gedraagt. Ik heb hem toen uitgelegd wat dat precies betekent, namelijk luisteren, proberen en leren. Hij zei vervolgens zelf: "en ik moet ook denken".
Bij Sacred Heart wilden bijna alle kinderen tegelijkertijd mijn aandacht. De 2 meiden en de oudste jongen vertelden en vroegen van alles aan me, de jongste wilde toen met me kleuren en hulp met douchen en de 2 jongens van 9 begonnen tegelijkertijd hun hw voor te lezen (eentje Zoele, eentje Engels). Samenvattend een grote chaos dus, maar daardoor voel ik me ook erg thuis daar.
Vrijdagochtend merkte ik dat P. het wel probeerde, maar dat hij erg onrustig was. Ik heb hem toen mee naar buiten genomen en hebben we samen wat rondjes gerend. Hierna ging het veel beter. Ik merk dat hij het nu leuk vindt om zijn schoolwerk te doen. Als hij iets af heeft, wil hij het heel graag aan zijn lerares laten zien; tijdens het buitenspelen vraagt hij soms of we niet terug kunnen naar de klas; en de bieb noemt hij nu onze klas. Ook als ik dan 's avonds in zijn huis ben, zegt hij: "teacher, gaan we morgen weer leren".
Tijdens het buitenspelen kwam een van de meisjes op mijn schoot zitten om even te knuffelen dacht ik, maar ze wilde graag tegen mij in slaap vallen. Een heerlijk geluksmomentje in de zon.
's Middags had ik nog een geluksmomentje. Mijn favoriete kind kwam naar me toegerend om me een cadeautje te geven, een zelfgemaakt wensarmbandje. Echt heel lief. Samen met Mallory maken de kinderen van alles voor het winkeltje van MoP. Ze mochten 3 wensarmbandjes zelf houden, waarvan ik er dus 1 mocht hebben, en de rest was dan voor het winkeltje. Maar het bleef niet bij het wensarmbandje, later toen ik bij Sacred Heart was, gaf hij me ook nog 2 kleine roosjes, een roze en een gele. Dat doet je hart toch smelten. Om 19:30, na ruim 2,5 uur doorgebracht te hebben in Sacred Heart ging ik weer terug naar mijn eigen huis.
Zaterdagochtend ging ik mee naar de tennisles van de 7 tot en met 9 jarigen. Toen we vertrokken hadden alle kinderen gympen aan, maar toen de tennisles begon, zag ik dat 4 kinderen op blote voeten liepen. Naast me lagen 4 paar schoenen, want waarom zou je ze ook gebruiken, als je ze hebt? Terug bij MoP heb ik een kijkje genomen in het winkeltje, want daar was ik nog niet geweest, zoveel leuke dingetjes.
In de middag de grootste lol gehad met de kinderen: de sid shuffle van ice age gedanst; dubbelgevouwen liggen (yoga) op de veranda; de slappe lach om ballonnen. Aan het eind van de middag had ik net bedacht om vroeg te koken, toen de oudste jongen van Sacred Heart vroeg of we gingen kaarten en dat kon ik natuurlijk niet weigeren.
Zondagochtend langzaam opgestart. Ik heb mijn tijd gebruikt om in de zon mijn reis met de bazbus uit te stippelen (de groepsreis ga ik sowieso niet meer doen). De middag heb ik weer met de kinderen doorgebracht. Het was erg warm, dus we hebben vooral rustige dingen gedaan, zoals puzzelen en Uno. De dag afgesloten bij Sacred Heart. Ik vind het daar ook zo heerlijk dat ik daar ook gewoon op de bank kan zitten, een beetje tv kan kijken zonder me ongemakkelijk te voelen. Het maakt daar niet uit of ik met dingen help of er gewoon bij kom zitten, ze vinden alles leuk.
Week 10 is alweer voorbij. Nu ga ik hier echt bijna weg. De hele week zit het al in mn hoofd, het idee alleen al vind ik echt moeilijk. Nu ik dit aan het typen ben, krijg ik een weer een brok in mijn keel. Ik probeer daarom nog extra veel te genieten.
Heel veel liefs vanuit Mother of Peace-Illovo
Maandagmiddag kwam ik erachter dat sommige kinderen echt een totaal andere leeftijd hebben dan ik dacht. Een meisje bleek 12 jaar te zijn i.p.v. 9 jaar en een jongen 9 jaar i.p.v. 6 jaar.
Ik ben weer gewisseld van huisje met kinderen. Ik zit nu in het huis Sacred Heart. Hier wonen 7 kinderen. Er zijn 2 meiden, 11 en 18 jaar, en 5 jongens, 5, 9 (2 broertjes), 9, 11 (ook 2 broertjes) en 12 jaar. Ik vind dit een ontzettend leuk huis. Met alle kinderen heb ik een leuke klik. Met het meisje van 18 had ik niet zoveel, maar sinds ik in hun huis zit, kan ik erg leuk met haar praten. Ook zit mijn lievelingskindje in dit huis. Hij was ook erg blij, toen ik hem vertelde dat ik de laatste maand in zijn huis zou zitten. Met de huismoeder kan ik het ook goed vinden. Ik kan leuk met haar kletsen en ze laat me ook altijd van alles proeven.
Dinsdagochtend was ik bij de Day Care. Het thema van deze week was transport. Aan mij werd gevraagd of ik een weg kon tekenen met een aantal transportmiddelen. Ik vond een boekje met treinen en auto's, dus ik kon het mooi overtrekken, lekker makkelijk. In de Day Care is er een meisje (niet van MoP) dat me elke dag even komt knuffelen en wat kusjes komt geven.
Wat ik wel heel sneu vind om te zien bij de Day Care, is dat alle kinderen die niet van MoP zijn hele slechte tanden hebben. Vaak hele bruine plekken, gelukkig zijn het nog melktandjes.
Dinsdagmiddag weer van alles en nog wat gedaan. Geholpen met hw, gekke bekken getrokken, kinderen in de gaten gehouden terwijl ze bananen aan het verdelen waren, mijn haar laten doen. Om 17:00 ging ik weer naar Sacred Heart. De jongen van 11 was bezig met hw, dus ik kon hem mooi helpen. Hij wilde graag zijn rekenmachine gebruiken voor alles en zei erbij dat hij lui was. Helaas voor hem vond ik dat geen goed idee en moest hij het eerst zelf proberen zonder rekenmachine. Zijn broertje van 9 jaar (mijn lievelingskindje), zag dat we bezig waren met hw, dus hij wilde ook graag hulp met rekenen. Het jongetje van 5 wilde toen opeens hulp met een puzzel, dus uiteindelijk deed ik 3 dingen tegelijk.
Sinds woensdag heb ik een nieuwe uitdaging. Ik ben begonnen met het een op een begeleiden van een jongen van 5 jaar (voor het gemak noem ik hem P.) (woont in Sacred Heart) tijdens schooltijd in onze bibliotheek. In zijn eigen klas grade R verstoort hij altijd alles. Hij is toen een dag in de Special Skills klas geweest, maar daar werd die hele klas onrustig van. P. werd daarom de laatste paar weken steeds gedumpt bij de Day Care. Ik vond dat ontzettend sneu voor hem, want ik had het idee dat hij best wat wil leren, maar echt de extra aandacht mist. Ik heb toen met mijn manager gepraat (ze wist helemaal niet dat hij bij de Day Care gedumpt werd) en ze vond een op een begeleiding een goed plan. Hij deed erg zijn best.
In de middag kwam mijn regiocoördinator Wilma met 3 vrijwilligers langs bij MoP. Ik heb ze een rondleiding gegeven en daarna zijn we gezellig ergens gaan lunchen. Toen ik terugkwam bij MoP ben ik op bezoek gegaan bij de baby's (de dag dat ik weg ga, worden ze 1 jaar). Bij Sacred Heart heb ik vooral gezellig gekletst en gelachen met de 3 oudste kinderen. De jongste heb ik ook nog even onder de douche gestopt.
Donderdagochtend ging de een op een begeleiding weer goed. Tussen de oefeningen door lees ik P. ook wel eens voor als beloning. Ik had een soort stickersysteem (maar dan met tekeningetjes van zonnetjes) gemaakt. Met het idee als hij genoeg 'zonnetjes' verdiend (12), dan krijgt hij een kleine beloning. P. krijgt een sticker als hij zich goed gedraagt. Ik heb hem toen uitgelegd wat dat precies betekent, namelijk luisteren, proberen en leren. Hij zei vervolgens zelf: "en ik moet ook denken".
Bij Sacred Heart wilden bijna alle kinderen tegelijkertijd mijn aandacht. De 2 meiden en de oudste jongen vertelden en vroegen van alles aan me, de jongste wilde toen met me kleuren en hulp met douchen en de 2 jongens van 9 begonnen tegelijkertijd hun hw voor te lezen (eentje Zoele, eentje Engels). Samenvattend een grote chaos dus, maar daardoor voel ik me ook erg thuis daar.
Vrijdagochtend merkte ik dat P. het wel probeerde, maar dat hij erg onrustig was. Ik heb hem toen mee naar buiten genomen en hebben we samen wat rondjes gerend. Hierna ging het veel beter. Ik merk dat hij het nu leuk vindt om zijn schoolwerk te doen. Als hij iets af heeft, wil hij het heel graag aan zijn lerares laten zien; tijdens het buitenspelen vraagt hij soms of we niet terug kunnen naar de klas; en de bieb noemt hij nu onze klas. Ook als ik dan 's avonds in zijn huis ben, zegt hij: "teacher, gaan we morgen weer leren".
Tijdens het buitenspelen kwam een van de meisjes op mijn schoot zitten om even te knuffelen dacht ik, maar ze wilde graag tegen mij in slaap vallen. Een heerlijk geluksmomentje in de zon.
's Middags had ik nog een geluksmomentje. Mijn favoriete kind kwam naar me toegerend om me een cadeautje te geven, een zelfgemaakt wensarmbandje. Echt heel lief. Samen met Mallory maken de kinderen van alles voor het winkeltje van MoP. Ze mochten 3 wensarmbandjes zelf houden, waarvan ik er dus 1 mocht hebben, en de rest was dan voor het winkeltje. Maar het bleef niet bij het wensarmbandje, later toen ik bij Sacred Heart was, gaf hij me ook nog 2 kleine roosjes, een roze en een gele. Dat doet je hart toch smelten. Om 19:30, na ruim 2,5 uur doorgebracht te hebben in Sacred Heart ging ik weer terug naar mijn eigen huis.
Zaterdagochtend ging ik mee naar de tennisles van de 7 tot en met 9 jarigen. Toen we vertrokken hadden alle kinderen gympen aan, maar toen de tennisles begon, zag ik dat 4 kinderen op blote voeten liepen. Naast me lagen 4 paar schoenen, want waarom zou je ze ook gebruiken, als je ze hebt? Terug bij MoP heb ik een kijkje genomen in het winkeltje, want daar was ik nog niet geweest, zoveel leuke dingetjes.
In de middag de grootste lol gehad met de kinderen: de sid shuffle van ice age gedanst; dubbelgevouwen liggen (yoga) op de veranda; de slappe lach om ballonnen. Aan het eind van de middag had ik net bedacht om vroeg te koken, toen de oudste jongen van Sacred Heart vroeg of we gingen kaarten en dat kon ik natuurlijk niet weigeren.
Zondagochtend langzaam opgestart. Ik heb mijn tijd gebruikt om in de zon mijn reis met de bazbus uit te stippelen (de groepsreis ga ik sowieso niet meer doen). De middag heb ik weer met de kinderen doorgebracht. Het was erg warm, dus we hebben vooral rustige dingen gedaan, zoals puzzelen en Uno. De dag afgesloten bij Sacred Heart. Ik vind het daar ook zo heerlijk dat ik daar ook gewoon op de bank kan zitten, een beetje tv kan kijken zonder me ongemakkelijk te voelen. Het maakt daar niet uit of ik met dingen help of er gewoon bij kom zitten, ze vinden alles leuk.
Week 10 is alweer voorbij. Nu ga ik hier echt bijna weg. De hele week zit het al in mn hoofd, het idee alleen al vind ik echt moeilijk. Nu ik dit aan het typen ben, krijg ik een weer een brok in mijn keel. Ik probeer daarom nog extra veel te genieten.
Heel veel liefs vanuit Mother of Peace-Illovo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
